Tussen jouw borsten in voelt mijn kleinheid
als een houvast tegen wat koud is.
Telkens als jij terugkomt, ontmoet ik weer mezelf.
Op jouw buik
luister ik naar de rebirthing van mijn geboorte.
Lopen over het tuinpad, tikken tegen een raam
en even naar binnen, dan gauw naar buiten,
voor het geheugen mij binnenhoudt.
Een zachte huid is een verfijning
voor de liefdesgeest, de omkijkende oudere geest.